آب معدنی نستله در بسیاری از عملکردهای بدن نقش دارد، زیرا به عنوان حامل مواد مغذی و مواد در سیستم گردش خون عمل می کند. علاوه بر این، وسیله ای برای دفع محصولات و از بین بردن مواد زائد و سموم است و همچنین روان کننده و پشتیبانی ساختاری برای بافت ها و مفاصل است. با این حال، مکانیسم کارآمدی برای ذخیره آب معدنی بدن وجود ندارد. بنآب معدنیراین، یک منبع ثآب معدنیت مایعات برای حفظ محتوای آب معدنی مورد نیاز است.
آبهای معدنی کلرید را کلرید به عنوان عنصر غالب تشکیل می‌دهند و فراوان‌ترین کاتیون‌ها سدیم، کلسیم و منیزیم هستند. اگرچه مطالعات در مورد اثرات سلامتی آنها کمیاب است، آب معدنی کلرید ممکن است خواص خود را برای عملکرد روده اعمال کند.
آنها ممکن است پریستالیس روده و ترشح روده ای آب و الکترولیت ها را تحریک کنند. علاوه بر این، ممکن است با افزایش ترشح صفراوی و جریان صفرا به اثنی عشر، عمل کلریتیک و کلاژژی داشته باشند.
کلرید اغلب در ترکیب با سدیم وجود دارد و اجزای اصلی «آبهای معدنی نمک» هستند. آنها ممکن است برای درمان هیدروپینیک مورد استفاده قرار گیرند و می توانند آب های هیپو، هیزو یا هایپرترمال باشند که اثرات بیولوژیکی مختلفی را ایجاد می کنند، مانند یک اثر تحریک کننده بر روی تخلیه معده و فعالیت چرخه ای میان گوارشی دستگاه گوارش دوازدهه. استفاده از آنها به ویژه برای درمان هیدروپینیک برای بیماری دستگاه گوارش نشان داده شده است.
آبهای نمکی-برم-یدی با ترکیب کلرید و سدیم با ید و برم مشخص می شوند. آنها به دلیل فعالیت ضد التهابی خود شناخته شده هستند و در انواع شرایط پاتولوژیک مانند بیماری های دستگاه گوارش استفاده می شوند.
کلسیم ماده معدنی اصلی آبهای معدنی کلسیمی است. به طور کلی تشخیص داده شده است که مصرف کلسیم برای سلامت اسکلتی مهم است و ممکن است برای چندین سیستم غیراسکلتی بدن مانند سیستم عصبی، ماهیچه و سیستم خون مفید باشد. کلسیم کاتیونی است که می تواند با آنیون های مختلف مرتبط باشد که به آب معدنی کلسیم مشخص می شود.
