نمک رنگی معدنی نام عمومی است که برای توصیف هر ماده ای که در اثر واکنش یک اسید با یک باز تولید می شود استفاده می شود – فرآیندی که به عنوان واکنش خنثی سازی می شود می شود.
همه این نمک رنگی ها دارای ویژگی های خاصی هستند. پیوندهای یونی، نقاط ذوب نسبتاً بالا، رسانایی الکتریکی آنها هنگام ذوب یا در محلول و ساختار کریستالی آنها به عنوان یک جامد. نمک رنگی ها، هم آنهایی هستند که به طور طبیعی و هم آنهایی هستند که در فرآیندهای خنثی ایجاد می شوند، مواد بسیار مهمی است.
اگر سطح سدیم در خون کاهش یابد، بر فعالیت مغز تأثیر می گذارد. ممکن است فرد احساس کندی و بی حالی کند. آنها ممکن است دچار انقباضات عضلانی و به دنبال آن تشنج، از دست دادن هوشیاری، کما و مرگ شوند. اگر سطح سدیم به سرعت کاهش یابد، این ممکن است خیلی سریع اتفاق بیفتد.
یک مطالعه نشان داد که وقتی موش‌ها از سدیم محروم می‌شدند، از فعالیت‌هایی که معمولاً از آن لذت می‌بردند دوری می‌کردند. بنابراین، محققان پیشنهاد کردند که سدیم می تواند به عنوان یک ضد افسردگی عمل کند.
نمک رنگی دریا، سنگ نمک رنگی و نمک رنگی کوشر همگی حاوی حدود 40 درصد وزنی سدیم هستند. آنها ممکن است حاوی پتاسیم اضافی و سایر مواد معدنی باشند اما در مقادیر ناچیز. تمام انواع نمک رنگی باید در حد اعتدال مصرف شود.
یک آمریکایی به طور متوسط در حال حاضر بیش از 3400 میلی گرم (میلی گرم) یا 3.4 گرم (گرم) سدیم در روز مصرف می کند. نمک رنگی 40 درصد سدیم است، به طوری که حدود 8500 میلی گرم یا 8.5 گرم نمک رنگی است.
AHA و سازمان بهداشت جهانی توصیه می کنند که از مصرف روزانه سدیم 1500 میلی گرم یا 1.5 گرم در روز یا کمی بیش از نصف قاشق چایخوری نمک رنگی خوراکی تجاوز نکنید. افراد مبتلا به فشار خون بالا، دیابت یا بیماری های قلبی عروقی باید به ویژه مراقب نگه داشتن میزان مصرف خود در زیر آستانه 1500 میلی گرم باشند.
