طی 10 سال گذشته تولید سیب زمینی 1401 با نرخ سالانه 4.5 درصد افزایش یافته است. در حال حاضر سیب زمینی از نظر تولید، فروش و مصرف، غالب ترین سبزی در ایالات متحده است. در ایالات متحده، مصرف سیب زمینی تازه 50 درصد کاهش یافته است.
در حالی که مصرف سیب زمینی فرآوری شده تقریباً دو سوم افزایش یافته است. سیب زمینی اولین سبزی بود که در اکتبر 1995 با هدف تغذیه فضانوردان در سفرهای فضایی طولانی در فضا کشت شد.
سیب زمینی (Solanum tuberosum، Solanaceae) که علائم سبز شدن، جوانه زدن، پوسیدگی یا آسیب فیزیکی را نشان می دهند، نباید به دلیل غلظت بالای سولانین مصرف شوند. اگر زیر پوست سیب‌زمینی مواد سبز رنگ مشاهده شود، نباید سیب‌زمینی را بخورد زیرا سولانین در این لایه سبز متمرکز است و ممکن است در بقیه قسمت‌های سیب‌زمینی نیز سطح بالایی داشته باشد.
سبز شدن در سیب زمینی نشانه قرار گرفتن بیش از حد در معرض نور است. سولانین، مانند سایر ترکیبات سیانید، به عنوان یک عامل بازدارنده در برابر حشرات و سایر حیواناتی که ممکن است از گیاهان تغذیه کنند، تولید می شود.
در سایر گیاهان غذایی مانند بادمجان و فلفل سبز به مقدار کمتری یافت می شود. در ایالات متحده آمریکا، هر انسان بالغ حدود 65 کیلوگرم سیب زمینی در سال مصرف می کند.
مصرف سیب زمینی سرشار از سولانین و یک گلیکوآلکالوئید نزدیک مرتبط، چاکونین، با مسمومیت های متعدد و برخی مرگ و میرها همراه بوده است. این ترکیبات می توانند باعث اختلالات عصبی، استفراغ و اسهال شوند.
اکثر انواع سیب زمینی حاوی کمتر از 5 میلی گرم بر کیلوگرم هستند. غلظت 14 میلی گرم بر کیلوگرم سیب زمینی طعم تلخ و 20 میلی گرم بر کیلوگرم باعث احساس سوزش در دهان و گلو می شود.
سیب زمینی معمولا منبع آلرژن محسوب نمی شود. سیب زمینی پخته شده معمولاً به خوبی تحمل می شود، اما عوارض جانبی هم برای سیب زمینی خام و هم برای سیب زمینی پخته شده ثبت شده است.
این به این دلیل است که هم آلرژن‌های حساس به حرارت و هم آلرژن‌های پایدار در برابر حرارت می‌توانند وجود داشته باشند، و اگرچه فرآیندهای حرارتی تا حد زیادی مهارکننده‌های پروتئاز را غیرفعال می‌کنند.
واکنش‌های ضدتغذیه‌ای ممکن است در صورت مصرف یا تغذیه سیب‌زمینی خام یا پخته ناکافی رخ دهد. واکنش های آلرژیک، از جمله درماتیت آتوپیک، ناشی از پاتاتین نیز در کودکان حساس گزارش شده است.
